Bijbelverhalen moeten worden gelezen als metaforen.

Wat houdt dit?

Bijbelverhalen als metaforen lezen betekent dat je de verhalen niet letterlijk interpreteert, maar eerder als symbolische of allegorische representaties van diepere, universele waarheden, lessen of spirituele inzichten.

Hier zijn de belangrijkste aspecten van deze benadering:

1. Symbolische betekenis zoeken

• Bijbelverhalen worden gezien als verhalen die bedoeld zijn om ideeën, waarden of waarheden over te brengen via symboliek.
  
  
• Bijvoorbeeld: Het verhaal van Adam en Eva kan worden geïnterpreteerd als een metafoor voor de menselijke worsteling met keuzes, vrijheid en de gevolgen van onze daden, in plaats van een historische gebeurtenis.
  
  

2. Universele lessen

• De verhalen worden begrepen als reflecties van menselijke ervaringen, emoties en levenslessen die tijdloos zijn.
  
  
• Voorbeeld: Het verhaal van Noach en de ark kan symbool staan voor hoop, wedergeboorte en de noodzaak om trouw te blijven aan een hoger doel te midden van chaos.
  
  

3. Spirituele groei en inzicht

• Het lezen als metafoor kan helpen om persoonlijke of spirituele groei te stimuleren. Het verhaal wordt een spiegel om je eigen leven, keuzes en overtuigingen te begrijpen.
  
  
• Het kruis als symbool van Jezus' offer kan bijvoorbeeld worden gezien als een metafoor voor onbaatzuchtigheid en liefde voor anderen.
  
  

4. Vrijheid van dogma

• Deze aanpak bevrijdt de lezer van een strikte, dogmatische lezing die letterlijk geloof in historische feiten vereist.
  
  
• In plaats daarvan richt het zich op wat het verhaal ons leert over het leven, de mensheid en het goddelijke.
  
  

Voorbeelden:

• De uittocht uit Egypte: Een metafoor voor bevrijding uit onderdrukking, of dit nu fysiek, emotioneel of spiritueel is.
  
  
• David en Goliath: Het verhaal kan worden gelezen als een metafoor voor hoe moed en geloof ons in staat stellen om schijnbaar onoverkomelijke obstakels te overwinnen.
  
  
• De gelijkenissen van Jezus: Deze verhalen zijn expliciet metaforisch bedoeld, zoals het verhaal van de verloren zoon, dat gaat over vergeving en verzoening.
  
  

Door Bijbelverhalen als metaforen te lezen, verschuift de focus van de historische juistheid naar de innerlijke en spirituele betekenis van de teksten.
Dit maakt de Bijbel toegankelijk voor mensen met verschillende geloofsovertuigingen en spirituele perspectieven.
Bron: 56