Henk Vroom 1945-2014

'God is volstrekt anders dan wij met onze menselijk vermogens kunnen bevatten', zei Henk Vroom.

Bron: Volkskrant, PETER DE WAARD 18 februari 2014

De laatste jaren zocht Henk Vroom vooral de dialoog met de moslims. 'Dat was in deze tijd misschien niet zo dankbaar. Maar dankbaarheid zocht hij niet. Hij vond dat het nodig was', zegt zijn weduwe Matty Vroom.
De godsdienstfilosoof en emeritus hoogleraar van de Vrije Universiteit Amsterdam (VU) Henk Vroom overleed op 16 januari in zijn woonplaats Bilthoven aan de gevolgen van kanker. Hij werd 68 jaar. Vroom was internationaal een van de gezaghebbendste deskundigen op het gebied van religieuze diversiteit en interreligieuze dialoog.
Na zijn pensionering, in 2010, bleef hij nog enige tijd aan als coördinator van het Centrum voor Islamitische Theologie van de VU. Ook was hij, als deskundige op het terrein van zenboeddhisme, uitgenodigd een jaar lang als gasthoogleraar te werken in Kyoto. Door zijn ziekte kon dat niet doorgaan. Wel lukte het hem vanaf zijn ziekbed vijf promovendi te assisteren.
Er zijn nog een strikt wetenschappelijke en een meer populaire bundel met artikelen van zijn hand uitgegeven.
Daarnaast schreef hij zijn laatste boek, Ik en de ander - Solidair zijn in een ik-tijdperk, dat dit voorjaar bij uitgeverij Parthenon verschijnt.


Vroom werd geboren in Rotterdam als de oudste van vier kinderen. Zijn moeder was gereformeerd, zijn vader - een ingenieur - had een hervormde achtergrond.
Henk Vroom bleek een wiskundeknobbel te hebben, maar koos op het laatste moment toch voor een studie theologie aan de VU.
In 1972 slaagde hij cum laude voor zijn doctoraalexamen. In datzelfde jaar werd hij benoemd tot student-assistent bij de afdeling godsdienstfilosofie. Na zijn huwelijk met medestudente Matty Jobse woonden zij enige tijd op een woonboot in Amsterdam, totdat Vroom werd benoemd tot ziekenhuispredikant in Heemstede.


Na vier jaar werd hij gemeentepredikant in De Bilt. Hij zou er tien jaar blijven. Tussentijds promoveerde hij op de dissertatie De Schrift alleen? , die handelde over een verantwoorde bijbeluitleg.
Vroom was zeer vooruitstrevend op het gebied van het gereformeerde schriftgezag en homoseksualiteit - wat hem niet altijd in dank werd afgenomen. Hij deed veel voor de gereformeerde oecumene.
Vanaf 1988 verlegde hij zijn aandacht naar de dialoog tussen de wereldreligies. Zijn in het Engels vertaalde boek Religies en de waarheid betekende zijn internationale doorbraak.
Vroom stelde dat alle grote religies zich bezighouden met het zoeken van een antwoord op dezelfde centrale levensvragen. Tegelijkertijd liet Vroom geen mogelijkheid voorbijgaan om met vertegenwoordigers van andere religies van gedachten te wisselen. In 1992 werd hij benoemd tot hoogleraar godsdienstwijsbegeerte, apologetiek en encyclopedie der godgeleerdheid.


Zijn wetenschappelijk werk combineerde Vroom met maatschappelijke en kerkelijke betrokkenheid.
Hij zocht altijd een praktische toepassing van zijn theoretische inzichten. Hij was lang hoofdredacteur van het Centraal Weekblad - nu Christelijk Weekblad - en schuwde het oordeel over tal van politiek-maatschappelijke kwesties niet.
Al op heel jonge leeftijd was hij politiek actief binnen de ARP. Van 1996 tot 2007 was hij lid van het wetenschappelijk bureau van het CDA. 'God is volstrekt anders dan wij met onze menselijke vermogens kunnen bevatten', zei hij enige jaren geleden in een interview met Het Friesch Dagblad.
'En of er een volstrekt andere wereld is als deze waar we naartoe gaan? Ik zou het niet weten. Het enige wat ik zeker weet is dat we in Gods handen zijn', stelde hij.

Hij kon genieten van de vogels in zijn tuin of overvliegende trekvogels, die hij door zijn verrekijker volgde.